Zgodnie z zapowiedzią z 8 listopada br. publikujemy Informację Prawną dot. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. (sygn. K 7/15), w sprawie wniosku Zarządu Głównego NSZZ Policjantów dotyczącego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i zasad jego obliczania, w tym wzór Wniosku o ponowne ustalenie i wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

KOMUNIKAT
W związku z bardzo dużym zainteresowaniem Koleżanek i Kolegów wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. (sygn. akt K 7/15), opublikowanym 6 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2102), uznającym art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, ze zm.) za niezgodny z Konstytucją RP informujemy, że najszybciej jak to tylko będzie możliwe, nie później jednak, niż w ciągu kilku najbliższych dni, opublikujemy wyczerpującą „Informację” dotyczącą skutków prawnych tego orzeczenia, ze wskazaniem dalszego trybu postępowania dla zainteresowanych odzyskaniem należnych środków w ramach ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.
Niezorientowanym wyjaśniamy, że wskazany wyżej Wyrok TK został wydany w sprawie wniosku Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów, dotyczącego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz krzywdzących zasad jego obliczania. Szczegółowe kwestie z tym związane zostaną przedstawione w zapowiedzianej „Informacji Prawnej”. (Wiecej na ten temat TUTAJ).

KOMISJA PRAWNA FSSM RP

W ubiegłym tygodniu Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie rozpatrzył trzy skargi byłych funkcjonariuszy na decyzje Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji odmawiające wyłączenia przepisów art. 15 c, 22 a i 24 a „ustawy represyjnej”- (art. 8a). Wszystkie zakończyły się oddaleniem skarg b. funkcjonariuszy. 

Jako Komisja Prawna FSSM, podobne jak wiele naszych Koleżanek i Kolegów, z uwagą obserwowaliśmy „fascynującą tragikomedię w pięciu aktach” wystawioną nam przez partię, nazywającą siebie przewrotnie „Prawo i Sprawiedliwość”.  Jak to w teatrze, nawet kiepskim, kurtyna kiedyś opada i przychodzi czas na oceny i recenzje. Spróbujmy więc dokonać takiej recenzji, oczywiście z uwzględnieniem wątku prawnego, czyli materii, która jakoś szczególnie nie ekscytuje ekipy obecnie rządzącej. Zrobimy to w układzie chronologicznym.

Mylili się wszyscy, którzy w lutym br. myśleli, że sprawa gen. Leszka Lamparskiego jest już zakończona (pisaliśmy o tym TUTAJ). Wyrok z lutego został zaskarżony przez prokuraturę, a w dniu 4 października br. Sąd Okręgowy w Świdnicy.zdecydował o cofnięciu sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu. W związku z tym, co dzieje się w polskich sądach, z coraz większą obawą oczekujemy na ostateczne rozstrzygnięcie.

Niektórzy z represjonowanych wnoszą do Sądu Apelacyjnego w Warszawie zażalenia na postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie o zawieszaniu postępowań w sprawach odwołań od decyzji ZER obniżających emerytury-renty, do czasu rozpatrzenia przez "Trybunał Konstytucyjny" pytania prawnego skierowanego tam przez SO. Może to być skuteczne, ale pod warunkiem, że w odwołaniu, obok (zamiast) zarzutów dot. bezprawności przepisów ustawy represyjnej), wskazane zostały także wyjątkowe, indywidualne powody, dla których skarżący uznaje decyzję ZER za niesłuszną. Takim powodem może być np. fakt fikcyjnego, czasowego przeniesienia osoby na etat SB.
Wszyscy, którzy służyli w resorcie SW przed 1990 r. doskonale wiedzą, że dość powszechną praktyką komórek kadrowych w tamtych czasach było „uwalnianie” etatów MO przez czasowe przenoszenie na wakujące etaty SB osób długotrwale nieobecnych w służbie (na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych, rekonwalescencji itp.). Oczywiście przeniesienia to miały wyłącznie charakter „papierowy”, a osoby przeniesione nigdy nie wykonywały zadań przypisanych do „swych” nowych, czasowych stanowisk. Ba, zdarzały się przypadki, że działo się tak nawet bez wiedzy przenoszonych. Nikt też wówczas przeciwko takim praktykom nie protestował, bo też nikt nie przewidywał jak kolosalne znaczenie będzie to miało w dzisiejszych czasach pisowskiego absurdu i bezprawia. 

Ponad miesiąc temu FSSM RP wystąpiła do Przewodniczącej i sędziów Wydziału XIII Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego Warszawie z apelem o wycofanie z Trybunału Konstytucyjnego pytania prawnego dot. zgodności z Konstytucją zmian w ustawie z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (…) wprowadzonych ustawą represyjną i podjęcie orzekania w sprawach odwołań od decyzji ZER MSWiA obniżających emerytury-renty byłym funkcjonariuszom bezpośrednio na podstawie Konstytucji RP. 
Publikujemy go dopiero teraz, ponieważ nie chcieliśmy, by jego wcześniejsze upublicznienie mogło zostać odebrane jako próba wywarcia jakiejś presji na sędziów SO, a choć samo pismo nie ma charakteru procesowego (FSSM RP nie jest stroną postępowań w ww. sprawach) i nie obliguje Sądu do zajęcia stanowiska i udzielenia na nie jakiejkolwiek odpowiedzi, to mimo wszystko, na taką odpowiedź  czekaliśmy.
Ale (jak dotąd) się nie doczekaliśmy.

22 sierpnia 2018 r. Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił do Ministra Sprawiedliwości o podjęcie prac nad wprowadzeniem do przepisów prawa polskiego skutecznych środków prawnych, pozwalających stronie postępowania określonego w art. 477 §2 k.p.c. zwalczać nieuzasadnioną zwłokę organu rentowego w tym postępowaniu.

Kilkadziesiąt osób poszkodowanych ustawą represyjną wspólnie z kandydatem na Prezydenta Warszawy Andrzejem Rozenkiem wspierało  w piątek, 7 bm  w Sądzie Rejonowym w Warszawie naszego kol. Henryka Mrozińskiego podczas rozprawy, na której Sąd miał rozpatrzyć jego zażalenie na postanowienie prokuratury o odmowie wszczęcia postępowania w zw. ze złożonym przez niego zawiadomieniem o popełnieniu przez Dyrektora ZER MSWiA przestępstw z art. 231 §1 i 271 §1 k.k. przy wydawaniu Decyzji obniżającej mu emeryturę.  Ponieważ Sąd wyłączył jawność posiedzenia, kol. Mroziński wystąpił z wnioskiem o jego rejestrację audiowizualną. Sąd przychylił się do tego wniosku i ze względu na konieczność przygotowania się do jego realizacji, wyznaczył nowy termin posiedzenia. Odbędzie się ono 26 października 2018 r. o godz. 8:45.

Z poprzednich komunikatów Komisji Prawnej FSSM RP dot. problematyki pozwów zbiorowych oraz w sprawie działań prawnych przeciwko Premierowi M.Morawieckiemu w zw. z jego oszczerstwami pod adresem byłych funkcjonariuszy służb mundurowych objętych ustawą represyjną, które padły z jego ust 4 lipca 2018 r. w Strasburgu, wiemy, że skargi o popełnienie przestępstwa określonego w art. 212 k.k. oraz powództwa o ochronę dóbr osobistych, na podstawie art. 24 k.c. mogą wnosić do sądów wyłącznie osoby indywidualne.  W dzisiejszym uzupełnieniu, Komisja zwraca m.in. uwagę na aspekt finansowy takich postępowań sądowych, który zwłaszcza w przypadku przegranej skarżącego/powoda, może okazać się niebagatelny.