W dniu 8 października 2020 r na Cmentarzu Północnym w Warszawie uczestniczyliśmy w ostatniej drodze gen. bryg. Edwarda Kłosowskiego, dla wielu z Nas kolegi i przyjaciela.
Edward Kłosowski urodził się 9 maja 1936 r w Hrankach (d. woj. lwowskie), skąd po zakończeniu działań wojennych rodzina jego przeniosła się na Ziemie Odzyskane, osiadając w Lwówku Śląskim. Tam tez w latach 1951 – 1954 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego, a następnie pracował w Zarządzie Budynków Komunalnych. Zasadnicżą służbę wojskową (1956-1958) odbywał w Szkole Oficerskiej KBW w Legnicy. Po jej zakończeniu powrócił do Lwówka Śląskiego i pracy w ZBK. Wkrótce jednak przyjął propozycję wstąpienia w szeregi Milicji Obywatelskiej, którą rozpoczął jako referent operacyjny Komendy Powiatowej MO w Lwówku Śląskim. W 1961 ukończył Oficerską Szkołę Milicji Obywatelskiej w Szczytnie i został skierowany do służby w KMMO w Gdańsku jako oficer dochodzeniowy. Inwencją w działaniu oraz umiejętnością kierowania podwładnymi zwrócił uwagę przełożonych, którzy powierzyli mu najpierw stanowisko Zastępcy a następnie Komendanta Powiatowego MO w Kościerzynie (1962 – 1966). Sprawność w kierowaniu jednostkami organizacyjnymi skutkowała kolejnymi awansami służbowymi - Komendant Powiatowy MO w Tczewie (1966 – 1970) a następnie Komendant Miejski i Powiatowy MO w Elblągu (1970 – 1975). Po przeprowadzonej zmianie administracyjnej kraju awansowany na Zastępcę Komendanta ds. MO w Elblągu (1975 – 1980), gdzie zakończył służbę na terenie Pomorza.
Ten 20 letni okres swojej służby zawsze wspominał z nostalgią.
Następnie jako Komendant Wojewódzki MO kierował służbami porządku i bezpieczeństwa województwa częstochowskiego (1980 – 1983). W tym okresie (stan wojenny) dał się poznać jako odpowiedzialny, zdecydowany przełożony. Wyrazem jego fachowości był awans na Komendanta Stołecznego MO w 1983 roku. Funkcję te pełnił do 1989 roku, kiedy to został wyznaczony na stanowisko Zastępcy Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej.
W okresie swojej służby zawsze wychodził poza stereotypy „milicjanta”. Nie ograniczał aktywności do realizacji zadań służbowych ale starał się działać innowacyjnie. Wyrazem jego zaangażowania jest szereg artykułów dotyczących bezpieczeństwa publicznego, publikowanych w periodykach „Problemy Kryminalistyki” oraz „W Służbie Narodu”. Był inicjatorem i organizatorem konferencji poświęconych walce z przestępczością (wymiana doświadczeń policji stolic państw europejskich- Finlandii, Niemiec, ZSRR, Czechosłowacji i Węgier) oraz patologią (np. poświęconej walce z narkomanią z udziałem prof. Brunona Hołysta i Marka Kotańskiego).
Był społecznikiem działającym na arenie sportowej czego wyrazem są pełnione przez niego funkcje z wyboru: członek Zarządu KS „Wisła” Tczew (1967-70), członek Prezydium Zarządu „Olimpia” Elbląg (1973-75), Wiceprezes GKS „Wybrzeże” Gdańsk (1975-80), Prezes GKS „Gwardia” Warszawa (1983-89), Prezes Polskiego Związku Bokserskiego (1997-2000), a od 2005 Honorowy Prezes PZB, członek Zarządu PKOL (1998-2000) oraz środowiskowej - inicjator utworzenia Stowarzyszenia Generałów Policji (Sekretarz SGP a od 2016 r. Honorowy Wiceprezes SGP), Wiceprezes Zarządu Głównego SEiRP (2002-2010).
Za zaangażowanie w służbie wielokrotnie odznaczany: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi oraz działalności społecznej: Złotym Medalem „Za zasługi dla Policji”, „Za wybitne zasługi dla SEiRP”.
Pozostanie w pamięci jako Przełożony i Kolega, który zawsze kierował się zasadami : bądź prawy, działaj odważnie, chroń słabszych.
