Ustawa represyjna to bezprecedensowy, oczywisty bubel prawny przeprowadzony przez proces legislacyjny z pogwałceniem wszelkich jego zasad. Uchwalając ją partia rządząca w praktyce przetestowała, że przy pomocy propagandowej machiny kłamstwa, mając większość parlamentarną, może przepchnąć każdą ustawę, nie oglądając się obowiązujące uniwersalne zasady prawa i Konstytucję oraz zdanie znacznej części społeczeństwa. Miniony rok pokazał definitywnie, że ów „test” udał się wyjątkowo.
Tyle tylko, że trwa on nadal, ponieważ realizacja przepisów ustawy represyjnej to kolejny etap łamania przez władzę obowiązującego prawa. Procedury odwoławcze „leżą”, o czym świadczą wielomiesięczne opóźnienia w wydawaniu przez MSWiA decyzji w sprawie wniosków złożonych w trybie art. 8a ustawy oraz ślamazarne przekazywanie przez ZER odwołań od decyzji obniżających emerytury i renty do Sądu Okręgowego. Pytanie tylko, czy jest to skutkiem nieudolności, czy też celowych zaniechań poprzedniego Ministra SWiA Mariusza Błaszczaka?
Takich pytań nie chce chyba usłyszeć Minister Sprawiedliwości Zbigniew Ziobro, gdyż w warszawskim Sądzie Okręgowym powołano właśnie specjalną sekcję do spraw odwołań od decyzji ZER. O koszty jej funkcjonowania zapytali obu ministrów posłowie PO Joanna Frydrych i Tomasz Cimoszewicz w interpelacjach z 5 stycznia br. nr 18490 (do MS) i 18491 (do MSWiA).
