Z pewnością odpowiedź Sądu Okręgowego w Warszawie na wniosek FSSM o udzielenie informacji publicznej, w którym zadaliśmy kilka pytań dot. przekazywania do innych sądów spraw z odwołań od decyzji ZER MSWiA obniżających świadczenia emerytalne bądź rentowe na podstawie ustawy represyjnej nie wszystkich usatysfakcjonowała. Być może niektórym wydała się ona zbyt lakoniczna. Ale tak naprawdę, jej prawdziwą treść zawiera załącznik, czyli uzasadnienie do wniosków SO o przeniesienie ww. spraw do innych sądów. Potwierdza on to, co dla większości represjonowanych (zwłaszcza tych powtórnie) było jasne od chwili "uchwalenia" ustawy represyjnej. Niestety, znaczna część represjonowanych nie uświadamia sobie, badź mie chce sobie uświadomić, że walka o należne im prawa, moze (na drodze sądowej) trwać jeszcze wiele, wiele lat. A ponieważ, owo uzasadnienie jest napisane "językiem prawniczym", którego czytanie (i zrozumienie) wielu osobom nastręcza trudności, dlatego zamieszczamy dzisiejszą Informację Prawną. 

W związku z pytaniami kierowanymi do Komisji Prawnej FSSM RP, zawierającymi  obawy, że osoby  objęte regulacjami  art. 15c oraz 22a i 24a ustawy emerytalnej nie będą miały prawa do tzw. średniej z ZUS, a może nawet do waloryzacji podstawy emerytury/renty, przedstawiamy swoje ustalenia w tej sprawie...

Jeszcze kilka słów o skutkach wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy/dodatkowy. Jak już wiemy, procedura legislacyjna zmiany ustawy o Policji w ww. zakresie już ruszyła (projekt trafił do MSWiA gdzie jest analizowany), ale też wiemy, jak aktualnie dokonuje się zmian prawa w Polsce. Jedne ustawy „przelatują” przez procedury niemal „z prędkością światła”, bez analiz, konsultacji a nawet chwili refleksji, inne toczą się zwykłym trybem, a jeszcze inne „leżakują” niczym „śmierdzące” sery w dojrzewalni. Mamy nadzieję, że ta nowelizacja nie znajdzie się w tej trzeciej grupie.

Odpowiadamy na kolejne pytanie naszych Koleżanek i Kolegów, tym razem dotyczące możliwości występowania przez małżonków zmarłych policjantów z „Wnioskiem o ponowne ustalenie i wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy”. 
Przypominamy, że wyrównanie ekwiwalentu przysługuje tylko funkcjonariuszom Policji, którzy służyli po 19 października 2001 r. Oznacza to, że o wypłatę wyrównania za niewykorzystane urlopy mogą ubiegać się b.funkcjonariusze, którzy odeszli na emerytury-renty po ww. dacie i ich spadkobiercy oraz spadkobiercy funkcjonariuszy, którzy w będąc w służbie zmarli po ww. dacie.

W Informacji Prawnej z 12 listopada br. dot. ekwiwalentu za niewykorzystany urlop podaliśmy, że wnioski o ponowne ustalenie jego wysokości należy składać najpóźniej do 6 grudnia 2018 r. Ponieważ pojawiły się głosy, że termin ten nie powinien być traktowany jako obowiązujący wyjaśniamy, dlaczego uważamy, że jest on w naszej sytuacji najwłaściwszym.

Wychodząc naprzeciw dużemu zainteresowaniu sprawą zaskarżania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego negatywnych decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych I Administracji dot. wniosków złożonych w trybie art.8a ustawy represyjnej przez część objętych nią byłych funkcjonariuszy, publikujemy niniejszą Informację Prawną wraz ze wzorem Skargi. Decyzję o tym, czy taką skargę do WSA skierować, musi oczywiście podjąć samodzielnie każdy, kto z wnioskiem do MSWiA wystąpił. My uważamy, że jeżeli już ktoś się na na taki krok zdecydował, to powinien sprawę kontynuować do wyczerpania dostępnych środków prawnych. Z faktu, że jak dotąd WSA wszystkie skargi oddalił, nie należy absolutnie wnioskować, że uczyni tak ze wszystkimi pozostałymi. Pamiętajmy, że wszystkie dotąd oddalone skargi dotyczyły wniosków osób, które nie spełniały zdaniem Sądu kryteriów art. 8a ustawy. Dlatego należy po prostu poczekać na wyroki WSA w kolejnych sprawach.

Zgodnie z zapowiedzią z 8 listopada br. publikujemy Informację Prawną dot. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. (sygn. K 7/15), w sprawie wniosku Zarządu Głównego NSZZ Policjantów dotyczącego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i zasad jego obliczania, w tym wzór Wniosku o ponowne ustalenie i wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

W ubiegłym tygodniu Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie rozpatrzył trzy skargi byłych funkcjonariuszy na decyzje Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji odmawiające wyłączenia przepisów art. 15 c, 22 a i 24 a „ustawy represyjnej”- (art. 8a). Wszystkie zakończyły się oddaleniem skarg b. funkcjonariuszy. 

Jako Komisja Prawna FSSM, podobne jak wiele naszych Koleżanek i Kolegów, z uwagą obserwowaliśmy „fascynującą tragikomedię w pięciu aktach” wystawioną nam przez partię, nazywającą siebie przewrotnie „Prawo i Sprawiedliwość”.  Jak to w teatrze, nawet kiepskim, kurtyna kiedyś opada i przychodzi czas na oceny i recenzje. Spróbujmy więc dokonać takiej recenzji, oczywiście z uwzględnieniem wątku prawnego, czyli materii, która jakoś szczególnie nie ekscytuje ekipy obecnie rządzącej. Zrobimy to w układzie chronologicznym.

Niektórzy z represjonowanych wnoszą do Sądu Apelacyjnego w Warszawie zażalenia na postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie o zawieszaniu postępowań w sprawach odwołań od decyzji ZER obniżających emerytury-renty, do czasu rozpatrzenia przez "Trybunał Konstytucyjny" pytania prawnego skierowanego tam przez SO. Może to być skuteczne, ale pod warunkiem, że w odwołaniu, obok (zamiast) zarzutów dot. bezprawności przepisów ustawy represyjnej), wskazane zostały także wyjątkowe, indywidualne powody, dla których skarżący uznaje decyzję ZER za niesłuszną. Takim powodem może być np. fakt fikcyjnego, czasowego przeniesienia osoby na etat SB.
Wszyscy, którzy służyli w resorcie SW przed 1990 r. doskonale wiedzą, że dość powszechną praktyką komórek kadrowych w tamtych czasach było „uwalnianie” etatów MO przez czasowe przenoszenie na wakujące etaty SB osób długotrwale nieobecnych w służbie (na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych, rekonwalescencji itp.). Oczywiście przeniesienia to miały wyłącznie charakter „papierowy”, a osoby przeniesione nigdy nie wykonywały zadań przypisanych do „swych” nowych, czasowych stanowisk. Ba, zdarzały się przypadki, że działo się tak nawet bez wiedzy przenoszonych. Nikt też wówczas przeciwko takim praktykom nie protestował, bo też nikt nie przewidywał jak kolosalne znaczenie będzie to miało w dzisiejszych czasach pisowskiego absurdu i bezprawia.