Aktualności

Odnotowaliśmy pierwsze przypadki doręczania przez sądy okręgowe (rozpatrujące sprawy z odwołań osób represjonowanych od decyzji dyrektora ZER) postanowień o zawieszeniu postępowań bez załączonych uzasadnień. Jest to działanie zgodne z prawem, ale problem w tym, że by złożyć w Sądzie Apelacyjnym skutecznie zażelenie na zawieszenie postępowania trzeba wiedzieć dlaczego zostało one zawieszone, czyli znać uzasadnienie decyzji sądu. W dzisiejszej Informacji Prawnej wyjaśniamy co zrobić w takiej sytuacji.
(Informacja zawiera wzory pism)

We wcześniejszych informacjach prawnych pisaliśmy o konieczności wnoszenia opłaty sądowej przy np. składaniu zażalenia do Sądu Apelacyjnego na zawieszenie postępowania przez Sąd Okręgowy.
Dziś wyjaśniamy, dlaczego aktualnie sądy takiej opłaty nie pobierają.

Wciąż wierzymy w niezawisłość sądów i w to, że nie wszyscy sędziowie ulegli "efektowi mrożącemu" tzw. "reformy sądownictwa", jakiej dokonała w wymiarze sprawiedliwości partia rządząca i jej Minister Sprawiedliwości - Zbigniew Z. Uważamy, że w sprawach z odwołań od decyzji Dyrektora ZER MSWiA obniżających emerytury/renty na podstawie ustawy represyjnej, warto i trzeba występować do sądów apelacyjnych z „Zażaleniami na postanowienie o zawieszeniu postępowania” i do sądów okręgowych z „Wnioskami  o podjęcie zawieszonego postępowania”. Jak to robić? Podpowiadamy w dzisiejszej informacji prawnej.
(Informacja zawiera wzory pism)

Mamy nadzieję, że publikowane dziś opracowanie, przygotowane przez mec. Aleksandrę Karnicką, pomoże byłym żołnierzom WOP objętym ustawami represyjnymi lepiej przygotować się do występowania przed sądami w sprawach odwoławczych od decyzji Dyrektora ZER MSWiA obniżających emerytury/renty. Wprawdzie cżęść problematyki była już poruszana na stronie internetowej ZEiRSG i różnych forach dyskusyjnych, ale to opracowanie ma charakter kompleksowy, a porady w nim zawarte można wykorzystać np. przy uzupełnianiu wniosku odwoławczego.

Każda ze stron postępowania może zaskarżyć do właściwego Sądu Apelacyjnego wyrok Sądu Okręgowego w sprawie odwołania od Decyzji Dyrektora ZER MSWiA obniżającej emeryturę/rentę na podstawie ustawy represyjnej,  Z pewnością każdy represjonowany złoży taką apelację w przypadku wyroku dla siebie niekorzystnego. Ale też każdy musi się liczyć z tym, że od wyroku dla niego korzystnego odwoła się (z dużą dozą pewności) Dyrektor ZER. I właśnie taki przypadek omawiany jest w dzisiejszej Informacji Prawnej.

Uważamy, że sądy okręgowe w kraju, nie orzekając bezpośrednio na podstawie Konstytucji RP w sprawach z odwołań od decyzji ZER MSWiA obniżających byłym funkcjonariuszom emerytury/renty na podstawie ustawy represyjnej, a zawieszając je do bliżej nieokreślonego w czasie i wątpliwego prawnie rozstrzygnięcia przez "Trybunał Konstytucyjny" zgodności z Konstytucją jej kwestionowanych zapisów, łamią Art. 45 Konstytucji stanowiący, że każdy obywatel RP ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia jego sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. Dlatego represjonowani nie powinni biernie poddawać się takiemu działaniu sądów i występować ze skargami na nie. Wzory takich skarg znajdziecie w dzisiejszej Informacji Prawnej.
(Informacja zawiera wzory pism)

Z pewnością odpowiedź Sądu Okręgowego w Warszawie na wniosek FSSM RP o udzielenie informacji publicznej, w którym zadaliśmy kilka pytań dot. przekazywania do innych sądów spraw z odwołań od decyzji ZER MSWiA obniżających świadczenia emerytalne bądź rentowe na podstawie ustawy represyjnej nie wszystkich usatysfakcjonowała. Być może niektórym wydała się ona zbyt lakoniczna. Ale tak naprawdę, jej prawdziwą treść zawiera załącznik, czyli uzasadnienie do wniosków SO o przeniesienie ww. spraw do innych sądów. Potwierdza on to, co dla większości represjonowanych (zwłaszcza tych powtórnie) było jasne od chwili "uchwalenia" ustawy represyjnej. Niestety, znaczna część represjonowanych nie uświadamia sobie, badź mie chce sobie uświadomić, że walka o należne im prawa, moze (na drodze sądowej) trwać jeszcze wiele, wiele lat. A ponieważ, owo uzasadnienie jest napisane "językiem prawniczym", którego czytanie (i zrozumienie) wielu osobom nastręcza trudności, dlatego zamieszczamy dzisiejszą Informację Prawną.

Niektórzy z represjonowanych wnoszą do Sądu Apelacyjnego w Warszawie zażalenia na postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie o zawieszaniu postępowań w sprawach odwołań od decyzji ZER obniżających emerytury-renty, do czasu rozpatrzenia przez "Trybunał Konstytucyjny" pytania prawnego skierowanego tam przez SO. Może to być skuteczne, ale pod warunkiem, że w odwołaniu, obok (zamiast) zarzutów dot. bezprawności przepisów ustawy represyjnej), wskazane zostały także wyjątkowe, indywidualne powody, dla których skarżący uznaje decyzję ZER za niesłuszną. Takim powodem może być np. fakt fikcyjnego, czasowego przeniesienia osoby na etat SB.
Wszyscy, którzy służyli w resorcie SW przed 1990 r. doskonale wiedzą, że dość powszechną praktyką komórek kadrowych w tamtych czasach było „uwalnianie” etatów MO przez czasowe przenoszenie na wakujące etaty SB osób długotrwale nieobecnych w służbie (na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych, rekonwalescencji itp.). Oczywiście przeniesienia to miały wyłącznie charakter „papierowy”, a osoby przeniesione nigdy nie wykonywały zadań przypisanych do „swych” nowych, czasowych stanowisk. Ba, zdarzały się przypadki, że działo się tak nawet bez wiedzy przenoszonych. Nikt też wówczas przeciwko takim praktykom nie protestował, bo też nikt nie przewidywał jak kolosalne znaczenie będzie to miało w dzisiejszych czasach pisowskiego absurdu i bezprawia.

Obserwujemy, szczególnie na portalach społecznościowych, niepewność wśród osób represjonowanych, które otrzymały już decyzje Dyrektora ZER o waloryzacji emerytury lub renty i mają dylemat, czy zasadnym jest odwołanie się od takiej decyzji? Odniesiemy się do tego problemu, ale już teraz chcielibyśmy stwierdzić, że zajęcie jednoznacznego stanowiska w tej kwestii jest trudne.

W dzisiejszej Informacji Prawnej odpowiadamy na pytanie "Kto może być pełnomocnikiem w sprawach odwołań od decyzji Dyrektora ZER o ponownym ustaleniu wysokości emerytury policyjnej/renty policyjnej/renty rodzinnej?".
(Informacja zawiera wzory pism)

Sędziowie Sądu Okręgowego w Warszawie skierowali pytanie prawne dotyczące niektórych przepisów ustawy represyjnej do Trybunału Konstytucyjnego, opatrując je sążnistym uzasadnieniem, będącym druzgocącą krytyką tego bubla prawnego, często nawet bardziej celną i dosadną niż oceny zawarte w wielu prezentowanych przez nas opiniach prawnych. A przecież gdyby z tego uzasadnienia usunąć wszystkie znaki zapytania, pytajniki „czy” i „dlaczego”, a zwroty „wydaje się” i „zdaje się” zastąpić słowem „jest”, mogłoby ono być niepodważalnym uzasadnieniem każdego orzeczenia wydanego na korzyść osób skarżących decyzje ZER, z powołaniem się wprost na Konstytucję.
Skoro więc sędziowie sami ocenili „ustawę” tak skrajnie negatywnie, to dlaczego nie podjęli się orzekania bezpośrednio na podstawie Konstytucji, tylko odesłali ją do TK?
Nie chcemy tu mnożyć spekulacji ani teorii spiskowych, bo tak naprawdę dziś, kiedy „mleko się już rozlało”, odpowiedź na to pytanie nie jest najistotniejsza. Dla nas, byłych funkcjonariuszy służb, ofiar tego bezprawia, ważne jest to, że na osąd w kraju poczekamy teraz Bóg wie jak długo i wcale nie będzie musiał to być osąd sprawiedliwy. Bo wprawdzie rzeczone uzasadnienie w zasadzie nie pozostawia TK pola manewru, to akurat TEN "TK" może mieć w tej sprawie mimo wszystko zdanie odmienne od sędziów SO w Warszawie i chyba całej reszty środowiska prawniczego.
(Informacja zawiera wzory pism)

Ci z nas, którzy otrzymali już z Sądu Okręgowego w Warszawie pismo, najczęściej zatytułowane jako „DORĘCZENIE ODPISU ODPOWIEDZI NA ODWOŁANIE” i zobowiązujące odwołującego się do „zajęcia stanowiska w sprawie”, tj. odniesienia się do odpowiedzi pozwanego (Dyrektora ZER) na nasze odwołanie, zastanawiają się dlaczego wskazane przez Sąd terminy bywają różne. Niektórzy zostają zobowiązani do zajęcia stanowiska i złożenia wszelkich wniosków dowodowych (pod groźbą ich pominięcia) w terminie 14 dni, inni - 21 dni, a jeszcze inni - nawet 30 dni. Dlaczego ?