Aktualności

Nikt nie ma wątpliwości, że warszawska droga sądowa będzie dla wielu represjonowanych wyjątkowo długa. Nieliczni być może zakończą ją jeszcze w tym roku, ale ostatni z ponad 16 tysięcy, których sprawy toczą się w Warszawie, poczekają na ich koniec nawet 5 lat (oby tylko). Dlatego warto, by ci, którzy mogliby przenieść swoje sprawy do innych sądów okręgowych w Polsce, poważnie ten krok rozważyli. Czyniąc go przyspieszyliby rozstrzygnięcia w swoich sprawach i jednocześnie zmniejszyli kolejkę oczekujących na wyroki w Warszawie.
Przypominamy o tym w dzisiejszym Komunikacie Komisji Prawnej.
(Informacja zawiera wzory pism)

Jest takie przysłowie, które mówi, że "punkt widzenia zależy od punktu siedzenia". To "oczywista oczywistość" powie większość. Ale wielu doda, że ów "punkt widzenia, zależy nie tylko od punktu siedzenia, ale też od tego, kto na ten punkt siedzenia sadza". Ta maksyma, i to w tej poszerzonej wersji, po trzydziestu latach niezależnego sądownictwa, wraca niestety na sądowe korytarze. Oto "praworządność" wg PiS.
(Informacja zawiera wzory pism)

Apelacja do sądu wyższej instancji jest normalną procedurą, którą stosują obie strony procesów sądowych. Dlatego, nikogo z odwołujących się od decyzji Dyrektora ZER MSWiA, nie powinny dziwić jego apelacje do sądów apelacyjnych, od niekorzystnych dla niego wyroków sądów rejonowych.
W takich sytuacjach, niezwykle ważne ważne są odpowiedzi osób skarżących na te apelacje.
(Informacja zawiera wzory pism)

Niestety większość spraw z odwołań osób represjonowanych ustawą z 16 grudnia 2016 r. zawieszonych przez sądy okręgowe do czasu wydania przez "Trybunał Konstytucyjny" orzeczenia o zgodności z Konstytucją części jej przepisów, nie jest podejmowana przez te sądy, pomimo postanowień sądów apelacyjnych, uchylających te zawieszenia. Uchwała Sądu Najwyższego z 16 września 2020 r. jest jedyną i niepowtarzalną okolicznością, która pozwala samym odwołującym się na występowanie do sądów okręgowych z wnioskami o podjęcie zawieszonych postępowań. Wprawdzie takie wnioski, nie mające kodeksowej podstawy prawnej, będą jedynie pismami procesowymi i zapewne niewiele zmienią (po orzeczeniu TK sądy i tak będą musiały wznowić postępowania), ale pozwolą represjonowanym przypomnieć sędziom o swoim istnieniu i zasadzie konieczności indywidualnej oceny ich służby, wynikającej z uchwały SN, którą sędziowie powinni stosować niezależnie od sentencji orzeczenia, jakie wyda TK.
(Informacja zawiera wzory pism)

Po uchwale SN z 16 września 2020 r. mówiącej o konieczności dokonywania przez sądy indywidualnej oceny przebiegu służby bylych funkcjonariuszy przed 1990 r. mogącej mieć wpływ na obniżenie im świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawy represyjnej z 16 grudnia 2016 r. w sądach okręgowych zapadły już pierwsze decyzje.
Mamy niestety wrażenie, że w niektórych przypadkach nie są one w pełni zgodne z ww. uchwałą.

Po uchwale SN z 16 września 2020 r. o konieczności sądowej analizy indywidualnego  przebiegu służby każdego z byłych funkcjonariuszy pod kątem pełnienia jej na rzecz tzw. „państwa totalitarnego", wśród represjonowanych ustawą z 16 grudnia 2016 r. zapanował niekłamany optymizm, a z niektórych wpisów internetowych płynie nawet hurraoptymizm. Otóż, musimy ten optymizm nieco stonować. Niestety.

Do FSSM RP docierają informacje o podejmowaniu przez sądy okręgowe zawieszonych postępowań w sprawach odwoławczych osób represjonowanych ustawą z 16 grudnia 2016 r. przeciwko Dyrektorowi ZER MSWiA i orzekaniu na posiedzeniach niejawnych (bez udziału stron), co wcale nie oznacza, że orzeczenia wydawane w ich trakcie, tylko z tego powodu mogą być negatywne dla skarżących.

W dzisiejszej Informacji Prawnej o możliwości zaskarżenia do sądu apelacyjnego postanowienia sądu okręgowego o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania w sprawach z odwołań od decyzji Dyrektora ZER
(Informacja zawiera wzory pism)

Po opublikowaniu przez nas w dn. 23 stycznia br. Komunikatu dot. możliwości przekazywania spraw przeciwko Dyrektorowi ZER MSWiA o wysokość emerytur i rent policyjnych, zawisłych przed Sadem Okręgowym w Warszawie, do innych sądów okręgowych w Kraju, niektórzy z naszych Czytelników wyrazili wątpliwości, czy w przypadku zawieszenia postępowań w ich sprawach „Wniosek o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu ze względów celowościowych” może być skuteczny. Niniejszy aneks powinien owe wątpliwości rozwiać.

Co mogą jeszcze zrobić osoby, które nie złożyły w terminie odwołania od decyzji Dyrektora ZER, a co byłoby prawnie skuteczne?  Niestety prawie nic. Jedyną drogą prawną prowadzącą do przywrócenia emerytury lub renty jest skorzystanie z możliwości jakie daje (chociażby teoretycznie) art. 8a policyjnej ustawy emerytalnej.

W dzisiejszej Informacji Prawnej wyjaśniamy, że śmierć osoby represjonowanej wcale nie musi oznaczać końca postępowania sądowego w jej sprawie odwoławczej przeciwko Dyrektorowi ZER MSWiA o wysokość emerytury/renty policyjnej lub renty rodzinnej.
(Informacja zawiera wzory pism)

Zmiana przepisów KPC, która weszła w życie z dniem 7 listopada 2019 r., spowodowała, że sprawy z odwołań b. funkcjonariuszy od decyzji Dyrektora ZER obniżających im świadczenia emerytalno-rentowe na podst. ustawy represyjnej z 16 grudnia 2016 r. przestały być przekazywane do innych sądów okręgowych. Dziś SO w Warszawie może czynić to wyłącznie na zgodny wniosek stron.
W dzisiejszej Informacji Prawnej podpowiadamy wszystkim zainteresowanym przeniesieniem swoich spraw do sądów okręgowych znajdujących się bliżej ich miejsca zamieszkania (zaznaczamy, że nie do wszystkich!), jak spróbować to uczynić.
(Informacja zawiera wzory pism)